SOLIDWORKS – Własna baza materiałów i naddatek materiału w arkuszach blach

HomeRozwiązaniaProjektowanie

SOLIDWORKS – Własna baza materiałów i naddatek materiału w arkuszach blach

W SOLIDWORKS podczas projektowania blach możemy wybrać pięć sposobów obliczania długości zgięcia. Prawidłowo obliczona wartość jest bardzo ważna z prostego powodu – obliczona błędnie będzie skutkować niedopasowanymi elementami w złożeniu, a w najgorszym przypadku kiedy cały kształt 3D blachy jest jednym zgięciem np. blacha ma być użyta jako pokrycie turbiny, może się okazać, że po wykonaniu będzie ona zwyczajnie zbyt krótka żeby zamocować ją tak jak zaplanował to konstruktor.

Pięć sposobów obliczania długości zgięcia to:

  • Tabela zgięć
  • Współczynnik K
  • Naddatek materiału
  • Ubytek materiału
  • Obliczanie zgięcia

W starszych wersjach SOLIDWORKS byliśmy w stanie dla wybranego przez siebie materiału zastąpić domyślną metodę wybierając określoną przez siebie tabelę zgięć lub wpisując własny współczynnik K. Niestety nie było do tej pory łatwej możliwości weryfikacji czy dany konstruktor podczas projektowania wybrał właściwą wartość. W SOLIDWORKS 2019 możemy zdefiniować własny materiał i na podstawie posiadanych przez nas informacji nadać mu sposób obliczania długości zgięcia względem wybranej grubości blachy.

Zaczynamy od utworzenia własnego materiału, ja w swoim przykładzie będę się posługiwał Stopem Aluminium 1345, który dodałem jako nowym materiał, ponieważ tylko w tym przypadku możemy modyfikować wartości w zakładce Arkusz blachy.

W moim przypadku zakładam pewne zakresy grubości blachy, w których będzie się zmieniać naddatek materiału. Wybierając przycisk Dodaj wstawiamy pierwszy wiersz zakresu, należy pamiętać aby zachować ciągłość pomiędzy kolejnymi wartościami granicznymi w następujących po sobie wierszach.

Następnie zapisujemy swój materiał, przypisujemy go do pliku części, w której tworzymy szkic odgięcia bazowego i ustalamy grubość blachy na np. 5 mm. Ważnym jest aby podczas definiowania parametrów arkusza blachy przy pierwszej operacji wybrać opcję Użyj parametrów arkusza blachy materiału.

Tworzymy pierwsze odgięcie krawędzi w celu weryfikacji ustawień jakie wprowadziliśmy. Do weryfikacji naddatku materiału będzie nam potrzebny wzór zamieszczony poniżej.

BA – jest naszym naddatkiem materiału
FLAT PATTERN – jest długością krawędzi rozłożonej blachy

 

Na podstawie powyższych rysunków wyliczamy, że:

FLAT PATTERN = X +Y+BA
2343,5 mm = 1990 mm + 345 mm +BA
2343,5 mm – 1990 mm – 345 mm = BA
BA = 8,5 mm

Wartość zgadza się z wprowadzonym przez nas do tabeli zakresem, ponieważ grubość naszej blachy to 5 mm.

Dla pewności możemy sprawdzić obliczenia dla kąta odgięcia krawędzi innego niż 90°, np. 34,8°.

 

Dla powyższego zestawu otrzymujemy:

FLAT PATTERN = X + Y +BA
2360,67 mm = 1996,87 mm + 355,30 mm +BA
2360,67 – 1996,87 mm – 355,30 mm = BA
BA = 8,5 mm