Program CAMWorks umożliwia tworzenie własnych uchwytów narzędziowych z możliwością pogrupowania ich w bibliotekach uchwytów Technologicznej bazy danych zawierającej wszystkie uchwyty dostępne w danym przedsiębiorstwie. Po dobraniu odpowiedniego uchwytu do narzędzia oba elementy mogą zostać wyświetlone podczas symulacji, dzięki czemu będzie możliwe sprawdzenie czy nie dochodzi do kolizji uchwytu z przedmiotem obrabianym.
Tworzenie i używanie uchwytów narzędziowych użytkownika
Program CAMWORKS (którego używamy przy frezowaniu CNC w naszym Centrum Obróbki)/ SOLIDWORKS CAM umożliwia utworzenie dwóch typów uchwytów. Pierwszy typ nazywany podstawowym składa się z dwóch walców o większej i mniejszej średnicy i definiowany jest bezpośrednio w Bibliotece uchwytów przez podanie Górnej średnicy D1, Dolnej średnicy D2, Długości całkowitej L1, oraz długości części dolnej L2 tak jak pokazano na rysunku poniżej.
W wielu przypadkach takie zdefiniowanie uchwytu będzie wystarczające niekiedy jednak konieczne może być jego dokładniejsze zdefiniowanie, czyli utworzenie uchwytu użytkownika, którego kształt definiowany jest na podstawie szkicu wykonanego w programie SOLIDWORKS.
Jak powinniśmy zdefiniować szkic?
Tworzenie geometrii uchwytu w programie SOLIDWORKS. Metoda tworzenia geometrii uchwytu użytkownika jest taka sama jak podczas tworzenia własnych narzędzi. Należy utworzyć szkic przekroju uchwytu wraz z osią obrotu, z którego następnie zostanie utworzona bryła przez wyciągnięcie przez obrót.
Szkic takiej oprawki musi spełniać następujące warunki:
- Szkic musi zostać wykonany na płaszczyźnie przedniej (Front Plane).
- Geometria może zawierać jedynie linie proste i łuki. Krzywe splajn są zabronione.
- Oś obrotu musi zaczynać się w punkcie X=0.
- Wszystkie wymiary muszą zostać określone w sposób dodatni względem początku układu współrzędnych na płaszczyźnie XY (cała geometria powyżej i po prawej stronie początku układu współrzędnych). Osie narzędzia muszą być pionowe i przechodzić przez punkt 0,0 szkicu.
- Szkic musi być zamknięty i musi spełniać warunki programu SOLIDWORKS umożliwiające utworzenie wyciągnięcia przez obrót.
Szczegółowe wyjaśnienie znajduje się w filmie video do, którego obejrzenia serdecznie zachęcam (film poniżej).
Skąd możemy wziąć gotowy model oprawki – wersja dla mniej wymagających?
Wielu producentów oprawek udostępnia modele CAD na swoich stronach internetowych np. SHUNK alternatywą może być otwarta platforma wymiany plików CAD – GRABCAD (link https://grabcad.com/).
Mamy model i co dalej?
Kolejnym krokiem jest utworzenie pliku .mh w celu dodania oprawki do bazy. Wybierając opcję dostosowane narzędzie/uchwyt jesteśmy w stanie zamienić nasz plik bryłowy na plik opisujący geometrię naszej oprawki. W sposób analogiczny tworzymy narzędzia kształtowe oraz narzędzia tokarskie, o których dowiesz się więcej z tego wideo (https://www.youtube.com/watch?v=Y6ObKszEMYU).
Po utworzeniu pliku .mh jesteśmy go wstanie na stałe zapisać do naszej Technologicznej Bazy Danych
Wybierając Oprzyrządowanie frezarskie -> Uchwyty. Jako Typ uchwytu wybieramy Dostosowane oraz wskazujemy lokalizację pliku .mh w sekcji Niestandardowa nazwa i ścieżka.
Wykonajmy teraz operację z automatyczną obróbką kieszeni oraz podmiemy oprawkę na oprawkę dostosowaną. Zmieńmy oprawkę i zaktualizujmy narzędzie.
Nowa oprawka w symulacji bryłowej
Oprawka również bierze udział w detekcji koalicji dzięki czemu jesteśmy w stanie odpowiednio dopasować wysięg narzędzia z oprawki. Zachęcam do obejrzenia video gdzie szczegółowo omówiłem wszystkie kroki w celu zdefiniowania własnej oprawki.
STANDRDOWA OPRAWKA
OPRAWKA UŻYTKOWNIKA
