Kiedy myślimy o zestawieniach materiałów (BOM), możemy traktować je jako listę lub raport elementów, które są wymagane do wytworzenia produktu nadającego się do wysyłki. Lista jest często tworzona i edytowana jako statyczny plik tekstowy zawierający dane z wielu źródeł. Najczęściej wybieranym narzędziem jest Microsoft Excel, ponieważ jest to najniższy wspólny mianownik wśród różnych systemów danych.
Gdy wszystkie dane zostaną zebrane przez osobę odpowiedzialną za próbę aktualizowania wszystkiego, są albo importowane elektronicznie do systemu ERP/MRP, albo nawet wprowadzane ręcznie. Tak, to się nadal dzieje.
A co by było, gdyby statyczny plik Excela mógł zostać przekształcony w dynamiczne źródło danych, połączone ze wszystkimi interesariuszami i zawierające różne inteligentne obiekty?
Odpowiedź – zapewniłoby to jedną aktualną wersję i przekształciłoby samotny plik Excela w prawdziwą „definicję inżynierii produktu – Engineering Definition”.
Jedną z kluczowych ról w osiągnięciu tego celu jest Product Release Engineer z aplikacją „Engineering Release” (pokazaną powyżej). Ta aplikacja umożliwia tworzenie struktury definicji produktu bez otwierania narzędzia CAD. Nie martw się jednak, każdy element inżynierski dodany do struktury za pomocą Engineering Release jest automatycznie dodawany do struktury CAD. Kiedy więc dane CAD są otwierane w skojarzonym narzędziu autorskim, tj. SOLIDWORKS, struktura jest aktualizowana o nowe elementy.
Gdy produkt zostanie w pełni zaprojektowany, zweryfikowany i wydany, jego pełna definicja jest łatwo przesyłana do dalszych systemów za pośrednictwem automatycznej wymiany danych lub utworzonego przez użytkownika pliku tekstowego.
Otwieranie projektu
Dowolny projekt, jaki zostanie zapisany na platformie 3DEXPERIENCE może zostać otwarty w aplikacji Engineering Release. W ten sposób uzyskamy dostęp do całej struktury złożenia.
Edycja właściwości
Gdy złożenie jest otwarte, możemy teraz modyfikować właściwości komponentów. Odbywa się to za pomocą ikony Informacje w prawym górnym rogu aplikacji.
Wybranie ikony ołówka pozwoli nam zmienić informacje o częściach, takie jak opis, materiał, tytuł. Wszystko jest uzależnione od tego, jakie właściwości były uzupełnione w trakcie projektowania w CAD, przed zapisem lub aktualizacją do platformy 3DEXPERIENCE.
Możemy również ustawić nasz Enterprise Item Number (EIN). Jest to niestandardowy numer pozycji, który możemy przypisać do dowolnego komponentu w zespole. Możemy dostosować numerator komponentów o własną regułę. Każdy z tych numerów dla dowolnej pozycji jest unikatowy, co pozwala nam np. na wyeksportowanie takiego zestawianie do systemu ERP.
Zwalnianie plików
Po wprowadzeniu wszystkich danych dla komponentów możemy pracować nad zwolnieniem plików. Pliki wymienione w BOM można sortować według „stanu dojrzałości” (ang. maturity state). To pokaże, które pliki są zwolnione, zamrożone lub znajdują się jeszcze w fazie projektowania/wprowadzania modyfikacji.
Eksportowanie listy materiałowej BOM
Nasz BOM możemy wyeksportować w sposób ręczny jak i automatyczny. Automatyczny proces wymaga integracji z innymi systemami np. ERP. Do momentu kiedy nie posiadamy takiej integracji cały proces musimy wykonywać ręcznie.
Po zwolnieniu wszystkich plików jesteśmy gotowi do wyeksportowania zestawienia komponentów. Cały BOM można wyeksportować jako plik CSV do wykorzystania w innych procesach. Dogodnością tego procesu jest to, że w zależności od potrzebnych informacji możemy wygenerować kilka zestawień np. zakupowych lub komponentów produkcyjnych.
Dodawanie nowych pozycji
Pracując z takim zestawieniem, rola pozwala nam na dodanie do istniejącej struktury komponentów, nowych pozycji, które nie były projektowanie w CAD. Np. opakowania, farba, smar, olej lub nawet oprogramowanie i sterowniki.
Na potrzeby naszego projektu można dodać do istniejących pozycji dodatkową dokumentację np. instrukcje montażowe lub kartę gwarancyjną.
Podsumowanie
Wszystkie aplikacje platformy potrzebne do projektowania i współpracy są dostępne w chmurze, z możliwością połączenia ich z własnym środowiskiem CAD. Umożliwia to połączenie różnych środowisk komputerowych, dzięki czemu wiele zespołów może pracować nad pojedynczą definicją produktu w równoczesnym, bezpiecznym ekosystemie, niezależnie od ich lokalizacji geograficznej.
