Rozlokowanie składników instalacji SOLIDWORKS Enterprise PDM

HomeRozwiązaniaZarządzanie

Rozlokowanie składników instalacji SOLIDWORKS Enterprise PDM

Na wydajność pracy w SOLIDWORKS Enterprise PDM wpływa wiele czynników. Jednym z podstawowych, o którym należy pomyśleć już w czasie procesu instalacji, jest właściwe rozlokowanie składników instalacji. Poniżej znajdują się  podstawowe zalecenia dla średnich i dużych środowisk Enterprise PDM:

1. Zaleca się konfigurację serwera SQL i Serwera Archiwum na oddzielnych serwerach sprzętowych. Serwer SQL intensywnie wykorzystuje zasoby procesora, pamięci i dysku, dlatego nie powinien być instalowany wraz z innymi aplikacjami. Dzielenie zasobów sprzętowych z innymi aplikacjami może znacznie obniżyć wydajność Serwera SQL.

2. SOLIDWORKS odradza korzystanie z wirtualnych serwerów do pracy z SQL Server w środowisku produkcyjnym, ponieważ dostęp do zasobów sprzętowych jest wtedy ograniczony. Jednak w przypadku decyzji Klienta o korzystaniu ze środowiska wirtualnego, należy uwzględnić następujące zalecenia dotyczące konfiguracji wirtualnej maszyny dla Microsoft SQL Server:

  • Korzystanie z nowoczesnych rozwiązań sprzętowych wysokiej klasy dla serwera fizycznego.
  • Serwer fizyczny powinien mieć wystarczającą ilość zasobów by obsługiwać wszystkie uruchomione maszyny wirtualne oraz dodatkowy zapas (od 8-15% w zależności od obciążenia).
  • Należy przydzielić odpowiednią liczbę rdzeni wirtualnych. Nie ma niestety możliwości przydzielenia rdzeni fizycznych.
  • Jeżeli sprzęt (host maszyn wirtualnych) obsługuje inne maszyny wirtualne konieczne jest przydzielenie odpowiednich zasobów sprzętowych w celu uzyskania optymalnej wydajności.

3. Zalecenia dotyczące konfiguracji dyskowej dla serwera bazy danych (SQL).

  • Plik bazy danych oraz plik logów inaczej wykorzystują zasoby dyskowe w kontekście procesów zapisu i odczytu. Dlatego rozdzielenie tych plików może znacznie poprawić wydajność SQL Server.
  • Dla dysków lokalnych wysoce wskazane jest umieszczenie systemu Windows Server, plików bazy danych (.mdf) i plików log (.ldf) na oddzielnych konfiguracjach RAID. Przykładowo: Windows Server – RAID1, pliki bazy danych – RAID5 lub RAID10, pliki log – RAID1.
  • Dla SAN wysoce zalecane jest umieszczenie systemu Windows Server, plików bazy danych (.mdf) i plików log (.ldf) na oddzielnych konfiguracjach LUN.
  • Dla dużej bazy danych zalecane jest dodatkowo umieszczenie pliku tymczasowego bazy danych tempdb na oddzielnej konfiguracji RAID lub LUN.