Na rysunkach płaskich (2D) w programie SOLIDWORKS mamy możliwość zdefiniowania dla widoków typu wymiarowania. Oznacza to, że mamy możliwość określenia, aby wartości wymiarów pokazywały rzeczywiste wymiary jakie posiada obiekt trójwymiarowy (3D). Do tego służy właśnie tytułowa opcja „Typ wymiaru”.
Zdarza się również, że nieświadome wykorzystanie tej opcji prowadzi do niezrozumiałych przez użytkownika wyników.
Posłużmy się w ramach przykładu takim detalem:
Spójrzmy na 2 pary widoków tego detalu na dokumentacji płaskiej (2D), widok z góry oraz widok z przodu:
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że wymiar po prawej stronie na widoku z góry (dolny widok) jest błędny, pokazuje wartość 119,27, a wiemy doskonale, że detal wykonaliśmy na długość 100, co też potwierdzają inne widoczne wymiary.
Wymiar ten pokazuje prawidłową wartość, ale właśnie jest to wymiar rzeczywisty, a nie rzutowany. W menedżerze właściwości tego widoku, przestawiony został typ wymiaru na rzeczywisty:
Czyli jest to wartość rzeczywista w trójwymiarowej przestrzeni pomiędzy wskazanymi elementami np. krawędziami.
Poniższy obrazek graficznie wyjaśnia różnicę wymiaru rzeczywistego i rzutowanego w omawianym przykładzie:
