Każdy z Nas ma bardzo dobrze opanowane szyki liniowe, więc czas na bardzo potężną operacje o nazwie szyk zmiennej. Pewnie nasuwa się Tobie pytanie gdzie można go zastosować? W tym artykule przybliżę Tobie podstawy pracy z tą operacją, a w kolejnych artykułach przedstawię bardziej szczegółową pracę.
Szyk zmienny można utworzyć dla następujących operacji:
- Wyciągnięcie/wyciągnięcie wycięcia,
- Obrót/wycięcie przez obrót,
- Wyciągnięcie po ścieżce/wycięcie przez wyciągnięcie po ścieżce,
- Wyciągnięcie po profilach/wycięcie przez wyciągnięcie po profilach,
- Spoina pachwinowa,
- Sfazowanie,
- Kopuła,
- Pochylenie.
Podczas tworzenia szyku zmiennego można określić, które wymiary mają się zmieniać. Można wybrać nieograniczoną liczbę wymiarów. Wymiary dla każdego wystąpienia szyku przechowywane są w tabeli. Do tabeli można uzyskać dostęp przy użyciu menedżera właściwości PropertyManager Szyk zmienny. Również można tworzyć operacje między powierzchniami planarnymi i nieplanarnymi.
Przyjdźmy teraz do przykładu, który pozwoli Ci bardziej zrozumieć tą operacje.
Zadaniem do wykonania na naszym modelu jest seria wycięć. Poniżej został przedstawiony efekt przed wykonaniem i po szyku.
Wykonanie wycięcia, które jest na samej górze jest bardzo proste do wykonania, jednakże na potrzeby wykorzystania Szyk zmiennej musiałem dodać jeden krok, aby operacja działała, a mianowicie oprzeć wysokość płaszczyzny na prostym szkicu.
Oto kroki:
1. Utworzyłem szkic na płaszczyźnie przedniej i narysowałem linię pionową do której dodałem wymiar.
2. Następnie utworzyłem płaszczyznę za pomocą Geometrii Odniesienia przechodzącą przez najwyższy punkt szkicu, a także dodałem drugie odniesienie, aby nowo powstała płaszczyzna była prostopadła do linii, którą naszkicowałem.
3. Na nowo utworzonej płaszczyźnie stworzyłem nowy szkic. Teraz wykorzystam narzędzie szkicu Krzywa przecięcia, aby utworzyć element na zewnętrznej ścianie.
Po włączeniu narzędzia wybieramy ścianę, na której ma zostać stworzony splajn.
W ten sposób utworzyłem dwa splajny i jeden, który znajduje się po prawej stronie usunę, gdyż nie będzie mi on potrzebny.
4. Mam teraz krzywą, którą wykorzystam jako ścieżkę do operacji Wycięcie przez wyciągnięcie po ścieżce. Jeśli wykorzystujecie do wycięcia profil kołowy, możecie w ogóle nie tworzyć szkicu – wystarczy, że zostanie wybrana odpowiednia opcja i podacie średnicę okręgu tak jak w moim przykładzie.
5. Szyk zmiennej znajduje się po rozwinięciu szyku liniowego.
Po uruchomieniu w oknie dialogowym wybieram operację, którą chcę powtórzyć, w tym przypadku Wycięcie przez wyciągnięcie po ścieżce, które już zrobiłem w poprzednim kroku.
W polu Geometria odniesienia do źródeł zależności, wybieram dwa szkice, którymi chcę sterować – jest to ścieżka oraz szkic, który został wykorzystany do zrobienia płaszczyzny.
Kiedy mam już wybrane operacje i szkice, klikam Utwórz tabelę szyków.
Pojawi się okno w którym skonfiguruje moje wystąpienia.
W lewym dolnym rogu mogę wybrać ile wystąpień chciałbym dodać i kliknąć przycisk po prawej stronie.
W moim przypadku będzie to 5 wystąpień.
Kiedy już mam odpowiednią ilość, podobnie jak przy konfigurowaniu operacji z modelu, wybieram wymiar, który chciałbym dodać do tabeli i nim sterować. Tutaj wybieram wartość 160 mm, która jest położeniem oryginalnego wycięcia.
Przy kolejnych wystąpieniu modyfikuję tą wartość.
Mogę sterować każdym wystąpieniem, również mógłbym dodać kolejną kolumnę wybierając wymiar średnicy, jaki ustawiłem 2mm dla wycięcia i wtedy mógłbym zmieniać ją w zależności od wystąpienia.
